دلمان برایت تنگ می‌شود خادم ملت | آذری‌های غیور سنگ‌تمام گذاشتند

به گزارش شهرآرانیوز، ۳۰ اردیبهشت‌ماه بود که طبق معمول، سرتیتر خبر رسانه‌های مختلف به حضور رئیس‌جمهور در نقطه صفر مرزی با کشور آذربایجان و افتتاح چند طرح و پروژه عمرانی اختصاص یافت. آیت‌الله سیدابراهیم رئیسی در صدر هیئتی بلندپایه به همراه حسین امیرعبداللهیان وزیر امور خارجه، آیت‌الله محمدعلی آل‌هاشم امام جمعه تبریز، مالک رحمتی استاندار آذربایجان شرقی و تنی چند از وزرا ضمن دیدار با رئیس‌جمهور آذربایجان، افتتاح پروژه عظیم سد و مثل همیشه دیدار با مردم، عازم نیروگاه تبریز بودند که بالگرد حامل رئیس‌جمهور در ارتفاعات ورزقان ناپدید شد و از همان زمان یعنی حوالی ساعت ۱۴:۰۰ بود که توجه رسانه‌ها و اقشار مختلف ملت ایران بر سرنوشت نامعلوم این پرواز متمرکز شد. ۱۶ ساعت نگرانی، اضطراب و دلهره محض به همراه گمانه‌زنی‌های مختلف که هر لحظه بر شدت و التهاب آن افزوده می‌شد، با انتشار خبر ناگوار شهادت همه سرنشینان این پرواز همراه شد تا نه‌فقط آحاد مختلف ملت بلکه مجامع جهانی، شخصیت‌های مختلف سیاسی، چهره‌های ورزشی، فرهنگی و هنری را ناباورانه به سوگ رئیس قوه مجریه بنشاند. پایان عملیات جستجو برای یافتن رئیس‌جمهور با آغاز برنامه‌ریزی‌ها برای مراسمات تشییع و بزرگداشت شهدای خدمت هم‌زمان شد، اما لابه‌لای همه پیا‌م‌های تسلیت رسمی و برنامه‌های سازمانی، مثل همیشه این حضور مردم است که ماندگارترین صحنه‌ها را خلق می‌کند.

ضیافت اشک، بدرقه خادم‌الرضا‌(ع)

اگرچه زمان رسمی آغاز مراسم در تبریز، ساعت ۰۹:۳۰ اعلام شده بود، اما از ساعت ۷ صبح، عرصه میدان شهدای تبریز سیاه‌پوش از حضور هزاران نفر از مردم غیور این شهر بود. یکی از شرکت‌کنندگان برایم تعریف می‌کرد که حتی پیش از پیروزی انقلاب اسلامی، این میدان به نام «میدان توپخانه» مشهور بود و از زمان مشروطه، تشییع قهرمانان ملی از این مکان آغاز می‌شد. پس از انقلاب نیز با تغییر نام به «میدان شهدا»، این نقطه مبدأ تشییع پیکر‌های پاک شهدای انقلاب و دفاع مقدس بوده و اکنون پس از سال‌ها، یک‌بار دیگر قرار شده تا پیکر شهدای خدمت بر دستان آذری‌های غیور و دلاور بدرقه شوند.

آغاز رسمی مراسم با قرآن کریم بود. قاری به تلاوت آیاتی از سوره مبارکه آل‌عمران پرداخت و زمانی که به آیه «وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِینَ قُتِلُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا» رسید، دلدادگی ملت در آینه زلال اشک‌ها انعکاس یافت. پایان تلاوت قرآن کریم با آغاز عزاداری خودجوش دسته‌های مختلف مردم همراه شد و تا ساعت ۱۰ صبح که پیکر‌ها از راه رسیدند، هر گوشه از خیابان ساعت و میدان شهدا که به چشم می‌آمد، یک دسته از مردم درحال عزاداری بودند. به سنت اصیل آذری‌ها مردم حلقه زده بودند، دست‌ها بر سر و سینه فرود می‌آمد، چشم‌ها به ضیافت اشک مهمان بود و مردم یک‌صدا می‌خواندند «عزا عزاست امروز، روز عزاست امروز، رهبر مظلوم ما صاحب‌عزاست امروز».

چند دقیقه مانده به ساعت ۱۰ صبح، چشم‌ها چرخید، سر‌ها برگشت و همه به ۹ تابوتی خیره شدند که مزین به پرچم سه‌رنگ ایران بر روی کامیون حامل پیکر‌ها قرار داشتند. بر هرکدام، تصویری از یک مرد نقش بسته بود که همه آن‌ها تا دو روز قبل، پرچم‌داران مردم‌داری، خدمت مخلصانه و رفتار متواضعانه با ملت بودند. تا چشم مردم به کامیون افتاد، سیل جمعیت به سمت آن روانه شد. مردم بر سر و سینه می‌زدند، اشک می‌باریدند و دست‌هایشان بر هم سبقت می‌گرفت تا به تابوت‌های مطهر تبرک بجویند. بی‌شک حال مردم تبریز در این لحظه را هیچ قابی از عکاسان و قلمی از خبرنگاران نتوانست به‌طور کامل ثبت کند. هرچه بود، قطره‌ای بود از دریای قدرشناسی، اندوه بی‌پایان و داغ وصف‌ناشدنی بر دل‌هایی که شاید تا چند روز قبل، حتی گلایه‌مند از وضع موجود بودند، اما اکنون، با شهادت خادم‌الرضا‌(ع)، گواهی از اخلاص «رئیسی عزیز» بر سینه‌هایش می‌نشست. هرجا را که نگاه می‌انداختم، فقط یک پیام به چشمم می‌آمد: «دلمان برایت تنگ می‌شود خادم ملت».

سیل جمعیت، از «شهدا» تا «مصلی»

شاخص‌ترین صحنه از ازدحام شگفت‌انگیز مردم اگرچه پای تابوت‌ها و در نقاط نزدیک به کامیون رقم خورد اما من صفای مراسم را در دلدادگی آن مادر شهیدی دیدم که به دلیل کهولت سن نمی‌توانست نزدیک کامیون شود اما از همان پیاده‌رو و با فاصله، عکس فرزند مفقودالاثر خود را در دست داشت و غریبانه اشک می‌ریخت. چند ده متر آن‌طرف‌تر، سرباز راهوری اول خیابان در موقعیت خدمت ایستاده بود و صورت خیس از اشکش را مرتب با آستین پاک می‌کرد و در طرف دیگر، شانه‌های پیرمرد واکسی بود که می‌لرزید. قبله نگاه همه این‌ها هم کامیون حامل پیکر شهدا و لبخند مشهور آقای رئیس‌جمهور بود تا «سید محرومان» و «مردی از جنس مردم»، این‌چنین انعکاس حقیقی پیدا کند.

همزمان با پیشروی کامیون حامل پیکرها از میان سیل بی‌پایان جمعیت، جایگاه ویژه مراسم با حضور حجت‌الاسلام محمدجواد حاج‌علی‌اکبری فرستاده ویژه رهبر معظم انقلاب به مراسم و جمعی از هیئت وزیران، فرماندهان نظامی و انتظامی و شخصیت‌های برجسته حوزه و دانشگاه پُر شد. رئیس شورای سیاست‌گذاری ائمه جمعه در سخنانی کوتاه تصریح کرد: سلام پر از مهر و محبت رهبر معظم انقلاب را به شما اهالی تبریز و آذربایجان ابلاغ می‌کنم. بالاخره این‌گونه خدای متعال مقدر کرد که پرواز به معراج این جمع برگزیده از خطه‌ای برگزیده باشد؛ اینجا آذربایجان و نقطه سرافرازی و پرچم افتخار ایران اسلامی است و تقدیر الهی این بود که در سالروز ولادت حضرت رضا(ع)، اینجا محل عروج خالص‌ترین خادمان ملت ایران باشد.

وی افزود: هنوز هم نمی‌توان باور کرد آقای رئیسی عزیز ما که تصاویر جاودانه و ماندگار از خدمت مخلصانه را در قاب یک رئیس‌جمهور به نمایش گذاشت و آقای آل‌هاشم عزیز ما که معنای واقعی یک امام‌جمعه تراز و مردمی بود، دیگر در جمع ما نیستند و باید قاب عکس آن‌ها را با روبان مشکی ببینیم. شهادت گوارای وجودشان باشد و هم‌چنین از خدا می خواهم که قدم‌های نورانی و پرخیر شما عزیزان را در حمایت از انقلاب استوارتر از همیشه قرار دهد.

احمد وحیدی وزیر کشور نیز در این مراسم اظهار کرد: همه ما داغدار از دست‌دادن شهدایی هستیم که هرکدام، سرآمد خدمت و مردمداری بودند اما ملت صبور و مقاوم ما همیشه نشان داده که از هر مصیبت، پلکانی برای افتخارآفرینی جدید خواهد ساخت و اگرچه در این واقعه فرودی سخت را تجربه کردیم اما فراز درخشانی در انتظار ملت ایران است که از پس این حادثه برای ما رقم خواهد خورد.

پایان مراسم با ورود پیکرها به مقر سپاه عاشورا رقم خورد اما تا حدود ساعت ۱۲:۲۰ و اذان ظهر به افق تبریز، جمعیت همچنان در خیابان بود، عزاداری می‌کرد و اشک می‌ریخت. در انتها، پراکنده‌شدن تدریجی مردم پرده آخر از حماسه‌ای بود که یکم خرداد ۱۴۰۳ را به تقویم افتخارات تبریز قهرمان افزود. پس از اقامه نماز ظهر و عصر، پیکرها راهی فرودگاه بین‌المللی تبریز شدند و تا پروازی به مقصد فرودگاه مهرآباد، آن‌ها را به ضیافت باشکوه دیگری در پایتخت مهمان کند.

در ادامه حتما بخوانید شهدای خدمت در آغوش مردم تبریز | آغاز آیین بدرقه شهدای خدمت در تبریز + فیلم و عکس